Na czym polega nierozpoznawanie barwy czerwonej i zielonej?
osłabienie widzenia powyższych barw jest genetycznie uwarunkowane. Osoby dotknięte chorobą postrzegają kolory czerwony lub zielony słabiej niż ludzie ze zdrowym wzrokiem. Wadliwe widzenie czerwonego oraz zielonego, utrudnia również rozróżnienie tych dwóch kolorów od siebie. Gdy mowa o tej wadzie, należy wspomnieć, że osoby dotknięte mogą wyłącznie nie rozróżniać barw od siebie, widzieć je o słabszym nasyceniu bądź też nie rozpoznawać ani jednej ani drugiej barwy.
Fakty o nierozpoznaniu barw czerwonej i zielonej: :
- Pojęcie łączy ze sobą protanopię (nierozpoznawanie barwy czerwonej) oraz deuteranopię (nierozpoznawanie barwy zielonej)
- Wiele więcej mężczyzn jest dotkniętych problemem nierozpoznawania barwy zielonej oraz czerwonej, niż kobiet
- Osoby dotknięte owym problemem, uświadamiają sobie dzięki rozmowie z innymi, że ich świat nie jest wystarczająco kolorowy,
- Nierozpoznawanie barw czerwonej oraz zielonej jest uwarunkowane genetycznie.
- Wada ta dotyczy obydwu oczu
Protanomalia, deuteranomalia : czy mnie to dotyczy?
9% wszystkich mężczyzn i około 0,8% kobiet na całym świecie jest dotkniętych wadą związaną ze słabym widzeniem barwy czerwonej oraz zielonej. Ten rodzaj ametropii barwnej występuje znacznie częściej niż żółto-niebieskie wady wzroku lub całkowita ślepota barw. Każde z nich występuje z prawdopodobieństwem 1: 100 000.
Ci, którzy gorzej postrzegają kolory czerwony lub zielony, zauważają to dopiero w podeszłym wieku. Dzieje się tak zwłaszcza w przypadku, gdy zaburzenia widzenia kolorów nie są zbyt rozwinięte. Badanie u okulisty lub optyka może dać Ci pewność czy cierpisz na wadę nie rozpoznawania barw. Do tego celu służy anomaloskop. Kolorowe panele testowe Ishihary mogą również potwierdzić wstępne przypuszczenie.
Jak sprawdzić?
Tablice Ishihary przedstawiają kolorowe cyfry lub litery za pomocą okrągłych plam w różnych odcieniach i rozmiarach, które można rozpoznać osoby o zdrowym wzroku. Tak zwane tablice pseudoizochromatyczne są ustawione w odległości około 75 centymetrów. Jeśli pacjent nie rozpoznaje odpowiedniej figury w ciągu pierwszych trzech sekund, może to wskazywać na zakłócenie percepcji czerwono-zielonej.
Ponadto w diagnostyce pomocne mogą być testy, takie jak test Farnsworth D15. Bezpieczeństwo zapewnia badanie okulisty, który za pomocą anomaloskopu sprawdza, czy występuje zaburzenie percepcji koloru zielonego oraz czerwonego. Podczas takiego badania pacjent patrzy przez rurkę na przepołowione koło, przy czym obie połówki wyglądają inaczej. Celem jest próba dostosowania intensywności koloru za pomocą obracających się krawędzi.
W jaki sposób objawia się wada?
Świat jest mniej kolorowy dla osób dotkniętch nierozpoznawaniem barw. Podczas gdy odcienie niebieskiego i żółtego są postrzegane normalnie, odcienie czerwonego lub zielonego mogą po prostu wydawać się bezbarwne, brązowawo-żółte lub szare. Zależy to zasadniczo od nasilenia wady. Niewiele osób cierpi na prawdziwą ślepotę barw.
Obecnie dzieci są badane pod kątem wad wzroku najpóźniej przed rozpoczęciem szkoły.Dzieciom, podczas testu nie pokazuje żadnych skomplikowanych postaci, których maluchy nie potrafią jeszcze nazwać, ale na przykład proste symbole, takie jak kółka, gwiazdki czy psy.
Przyczyny zaburzenia widzenia barwy zielonej oraz czerwonej:
Wada genetyczna oznacza, że ważna substancja, która jest elementarna dla postrzegania kolorów, nie rozwija się normalnie. Istnieją dwa rodzaje fotoreceptory na siatkówce oka. Przechwytują światło z naszego otoczenia i przekształcają je, aby nasz mózg mógł je przetworzyć na obraz wizualny. Za widzenie barw odpowiadają tzw. Czopki w oku.
W przypadku wad wzroku, czerwone lub zielone czopki nie są w pełni funkcjonalne. Przyczyną tego jest wymiana sekwencji aminokwasów w białku opsynie, które jest odpowiedzialne za widzenie kolorów w stożku. Jeśli brakuje genu dla odpowiedniej opsyny, a stożek dla dotkniętego koloru w ogóle nie działa, mówi się o nierozpoznawaniu barw zielonej oraz czerwonej.
Czy można dokładniej?
Widzenie kolorów jest niezwykle złożonym procesem i zasadniczo składa się z trzech zmiennych elementów: światła, komórek czuciowych i mózgu. Światło odbija się w różnych długościach fal i spotyka w siatkówce oka następujące receptory:
- czopki odpowiedzialne za widzenie koloru niebieskiego, przy krótkiej fali światła,
- czopki odpowiedzialne za widzenie barwy zielonej, przy średniej fali światła,
- czopki odpowiedzialne za widzenie barwy czerwonej, przy krótkiej fali światła.
Czopki zawierają barwnik rodopsinowy, który również składa się z opsiny i mniejszej cząsteczki 11-cis-retinalnej. Struktura opsyny różni się w obrębie trzech czopków tak, że jest ona różnie wrażliwa na światło.
Każda komórka czopków obejmuje pewien zakres długości fali, przy czym może wystąpić nakładanie się ich na siebie. Kiedy światło uderza w opsynę czopka, siatkówka 11-cis zmienia swoją strukturę chemiczną i aktywuje szereg procesów w jej obrębie i sąsiedniej komórki nerwowej. To przekazuje impuls świetlny do mózgu, gdzie jest on sortowany i analizowany. Jeśli teraz, na przykład, występuje problem z rozpoznaniem widzenia koloru czerwonego, maksymalna czułość przesuwa się w czopkach R w kierunku zielonym. Czopki odpowiedzialne za widzenie koloru czerwonego, nie pokrywają już całego zakresu długości fali tego koloru i silniej reagują na zielone światło.
Dzięki nam zauważysz różnicę przy problemie rozpoznawania barw czerwonej oraz zielonej
Nierozpoznawanie barwy zielonej oraz czerwonej opiera się na wadzie genetycznej czerwonych lub zielonych czopków w oku. Obecnie nie ma na to terapii. Nawet okulary nie są w stanie skorygować słabości widzenia kolorów, ale przynajmniej mogą ją w pewien sposób przechytrzyć. Okulary dla daltonistów mogą być dla pacjentów wejściem do tęczowego świata. Ten rodzaj okularów działa w zasadzie jak okulary słoneczne. Oba filtrują dużą część spektrum światła, które wpada do naszych oczu.
W przypadku osób cierpiących na nierozpoznanie barw czerwonej oraz zielonej, oba kolory można wzmocnić za pomocą specjalnych soczewek, filtrując część sąsiedniego spektrum barw. Pozwala to na ponowne rozróżnianie tych dwóch kolorów i ukazywanie ich jako indywidualnych w odbiorze. Warto wspomnieć, że okulary dają najlepszy efekt w jasnym świetle dziennym. Mimo wszystko okulary dla daltonistów, nie są w stanie wyleczyć całkowicie chorobę.
To przecież niesprawiedliwe, dlaczego kobiety widzą kolorowy świat a mężczyźni są częściej dotknięci problemem nie rozpoznawania barw?
owszem, to niesprawiedliwe: ale dlaczego to zjawisko dotyczy głównie mężczyzn? Odpowiedź jest stosunkowo prosta: geny dla opsyn znajdują się na chromosomie X. Ponieważ wiadomo, że kobiety mają dwa z nich, w przeciwieństwie do mężczyzn, a zatem w większości przypadków jeden bez mutacji, chromosom ten może następnie przejąć nieprawidłowe działanie drugiego w razie potrzeby. Jeśli mężczyźni mają tę mutację w genie opsynowym, nie mogą zrekompensować wady drugim chromosomem. To dlatego znacznie więcej mężczyzn cierpi na daltonizm.
Nierozpoznanie barw czerwonej oraz zielonej istnieje od urodzenia i nie pogarsza się poważnie w ciągu życia. Jest to więc po prostu normalny stan dla osób z dysfunkcją wzroku i nie zakłóca ich percepcji estetycznej. Może to jednak uniemożliwić im wykonywanie zawodu. I wtedy staje się to naprawdę niesprawiedliwe.
Jakie zawody nie mogą być wykonywane w przypadku nie rozpoznawania barw czerwonej oraz zielonej?
Szczerze mówiąc - nawet w naszych okularach, nie da się wykonać wiele prac. Niestety, nie zapewnią one umiejętności postrzegania kolorów tak samo jak zdrowe oczy. Dlatego też, nawet jeśli nasze okulary działają doskonale, wiele zawodów nie akceptuje ich jako zastępstwa.
Życie z wrodzoną ślepotą barw nie jest mniej ciekawe, niż u innych. Mózg może odbierać około 200 tonów kolorów, w tym 26 tonów nasycenia i 500 poziomów jasności. Niewielkie osłabienie koloru rzadko obniża jakość życia osób nim dotkniętych. Staje się to trudne dopiero wtedy, gdy dokładne zróżnicowanie kolorów czerwonego lub zielonego staje się istotne dla wykonywania wymarzonej pracy.
Zawody, które zazwyczaj nie mogą być wykonywane w przypadku ślepoty barw oraz braku umiejętności rozpoznawania barwy zielonej oraz czerwonej:
- Policjant
- Kierowca autobusu
- Kierowca ciężarówek
- Maszynista
- Pilot
- Astronauta
Mali chłopcy często mają wspaniałe pomysły na swoją przyszłość. Niestety, brak umiejętności rozpoznawania barwy czerwonej oraz zielonej, może stanąć temu na przeszkodzie. Policjanci, kierowcy autobusów muszą być w stanie bez problemu rozpoznać wszystkie ważne sygnalizatory świetlne, jak na przykład światła drogowe. Elektrycy lub malarze również muszą mieć możliwość pełnego widzenia kolorów, aby móc wykonywać w pełni swój zawód.
